Hey!
Fijn om eindelijk weer thuis te zijn en jullie te kunnen melden hoe het allemaal is gegaan op UNICON XIII! Aan de ene kant is het een beetje tegengevallen (hierover later meer informatie) en aan de andere kant enorm meegevallen!
UNICON XIII
Ik zal beginnen met het belangrijkste, de sfeer was geweldig, iniedergeval in het Engelse kamp waar wij onszelf verstaanbaar konden maken, van de 6 Nederlanders die op het WK zijn verschenen waren er 4 constant aanwezig, namelijk: Rene van Schijndel, Klaas Bil, Tristan Schaap en natuurlijk ikzelf.
In de openingsceremonie werd nogmaals uitgelegd waar UNICON nou eigenlijk om draait: de sfeer, nieuwe vrienden maken en oude vrienden gedag zeggen. Daar draait het natuurlijk niet alleen om, op het internationale UNICON worden ook wedstrijden gehouden.
Westrijden
Met veel enthousiasme hebben de Nederlandse deelnemers zich ingeschreven voor de Easy Downhill, de Extreme Downhill, Trial, de 10km race en de nog nooit eerder gehouden marathon.
10km
Ondanks een botsing met de mede-eenwieleraar Andy Cotter heb ik een zilveren medaille (in leeftijdsgroep) weten te behalen op de 10km. Na de race heb ik veel vragen gekregen wat er is gebeurd en dat herhaal ik graag nog een keer. Mijn 10km is vereden op een 36" eenwieler met 80mm cranks, op de start kwam ik niet snel genoeg op gang en werd ik gedwongen af te stappen en nogmaals op te stappen. Hierbij werden ongeveer 20 seconden verloren. Eenmaal op gang zag ik de rij met deelnemers al voor mij, met een snelheid van boven de 30km ga ik de eerste deelnemer voorbij die opeens op een rechte weg een bocht mijn kant op maakt en mij van m’n eenwieler rijd. Later bleek dat Andy (de desbetreffende persoon) zich niet lekker voelde en terug naar de start wilde. Hij dacht dat hij de laatste persoon in de race was en verwachte niet dat hij door een andere deelnemer zou worden ingehaald.
Marathon
Nog nooit eerder is op een UNICON een marathon vereden, vol enthousiasme heb ik in November 2005 een 36" eenwieler gekocht om mij te mengen in het sterke veld deelnemers dat meedoet aan de marathon. Aan de start verschenen favourieten Ken Looi (Nieuw-Zeeland), Roger Davies (Wales), Patrick Schmid (Zwitserland), en Daiki (Japan). Aan het begin was al meteen duidelijk dat dit niet een normale trainingsrit zou worden aangezien het tempo bij de start al boven de 25km/h lag. Samen met de bovengenoemde favourieten hebben wij een peleton gevormd en hebben we zo het grootste gedeelte van het parcours gereden. Na ongeveer 20km ontstond er een kopgroep van 4 rijders, Ken Looi, Roger Davies, Patrick Schmid en ikzelf. Pas op de laatste 13km brak de kopgroep en begon het echte werk.
Uiteindelijk is de marathon gewonnen door Ken Looi, met op de tweede plaats Patrick Schmid en op de derde plaats Dustin Schaap.
In mijn leeftijdsgroep (15-18) jaar ben ik eerste geworden.
Ik ben zeer tevreden over mijn marathon en heb niet het gevoel dat ik veel harder had kunnen rijden, ik had misschien meer kans om de 10km te winnen maar dat zien we over 2 jaar in Denemarken wel weer.
Met vriendelijke groet,
Dustin Schaap
Het zijn ( en blijven) toch altijd dezelfde tuuupe die hier blijk durven te geven van kunnen en dat met anderen willen delen.